Może zdarzyć się taka sytuacja, że jeden z warunków technicznych wykonania dozoru elektronicznego może się nie ziścić, gdyż osoba pełnoletnia, wspólnie zamieszkująca ze skazanym nie wyrazi zgody na wykonanie dozoru elektronicznego w jej miejscu zamieszkania. Co wtedy? Czy droga do dozoru elektronicznego dla osoby skazanej jest zamknięta? W żadnym wypadku.

Ustawodawca wziął pod lupę takie przypadki. W art. 43la § 4 kodeksu karnego wykonawczego zawarto, że sąd penitencjarny w przypadku braku zgody osoby wspólnie zamieszkującej z oskarżonym, może zezwolić skazanemu na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego , gdy w sposób oczywisty nie wiąże się to z nadmiernymi trudnościami dla osoby, która tej zgody nie wyraziła, i narusza jej prywatność jedynie w nieznacznym stopniu. 

  Wydaje się, że w tym przypadku sąd winien zebrać informację w zakresie ustalenia warunków rodzinnych oraz socjalno-bytowych, w których zamieszkuje skazany, w zakresie niezbędnym do prawidłowego wykonywania kary w systemie dozoru elektronicznego.

Osoba, która nie wyraziła zgody może wnieść zażalenie na postanowienie sądu o wyrażeniu zgody na wykonanie dozoru elektronicznego.